Gelukkig nieuwjaar en mijn beste wensen voor 2019! Dat 2019 nog beter mag worden dan 2018.
Sinds ik mama ben van twee hol ik vaak achter de feiten aan en nu dus ook met mijn nieuwjaarswensen.
Eind 2018 bestond uit ongelofelijk pittige maanden, met een dieptepunt begin januari. Het was me allemaal een beetje teveel. Ik kon niet meer nadenken, ik huilde veel en voelde me helemaal niet meer goed in mijn vel. Dus absoluut niet de juiste timing om te schrijven over voornemens en andere happy 2019-stuff. Sinds onze vakantie naar Oostenrijk (later hier meer over) voel ik me terug wat herboren. Ik heb terug wat meer energie en Josephine lijkt de laatste 14 dagen ook een stukje rustiger – en dat geeft ons natuurlijk ook de nodige rust.
Maar dus, die beste wensen. Die kwamen veel te laat, net zoals onze kerstkaartjes. Ergens tussen kerst en nieuw heb ik deze verzonden – en belangen nog niet allemaal. Maar in mijn hoofd lijkt het wel fijn om in februari nog een vergeten kerstkaartje in de brievenbus te krijgen. De onverwachte feestjes zijn ook altijd de leukste, toch? Ik moet eveneens nog heel wat bedankkaartjes schrijven – dus sorry als deze nog niet zijn aangekomen.
Maar er was ook wel een speciale reden dat onze kerstkaartjes zo laat waren. Moeder wou graag een kaartje met sneeuw en ik wou echt tot op het allerlaatste moment wachten dat er een inimini beetje sneeuw uit de lucht zou vallen. Het was een verloren zaak, tot er plots sneeuw uit de lucht viel toen we naar huis reden van ons eerste vervroegde kerstfeestje. ’s morgens lag er in limburg een mooi wit sneeuwtapijt – precies of het moest zo zijn.
’s morgens ging ik absurd vroeg uit mijn bed en trok met Jules de sneeuw in. Vervolgens trommelde ik Jelle en Josephine uit in bed om nog enkele foto’s te maken, want het dooien was al begonnen. Et voila… een uur later was ons kerstkaartje besteld. Mijn kaartjes bestel ik trouwens altijd op smartphoto – iets met tradities geloof ik. Ondertussen het 4de jaar dat ik gepersonaliseerde kaartjes stuur en steeds bij hen. En ik was trouwens die vrouw die nooit gepersonaliseerde kaartjes ging sturen. Ha, niet dus!
Mijn voornemens voor 2019 zijn eigelijk bijna onbestaande. Ik wil nog steeds 15 kilo verliezen en binnen enkele weken een goede werkbalans vinden met voldoende tijd voor de kinderen, mijn man en mijn job. Dat gaat nog een avontuur worden, maar ik geloof er in. Alles komt uiteindelijk wel weer op zijn pootjes terecht. Ik wil vooral niet teveel druk leggen op mezelf en dan komt alles wel weer goed.
Wat zijn jou voornemens voor 2019? Lijken ze te slagen tot hier toe?